اویان نیوز: با گذشت بیش از ۲۰ روز از بازداشت رسول رضوی فعالان مدنی آذربایجانی، برخی از فعالان مدنی از وضعیت سلامتی وی اظهار نگرانی می کنند.
به گزارش اویان نیوز، در روزهای گذشته برخی از فعالان مدنی در گفتگو با خبرنگار اویان نیوز از شکنجه این فعال آذربایجانی ساکن تبریز خبر داده و از وضعیت وخیم وی در بازداشتگاه اطلاعات ابراز نگرانی کرده اند.
برخی از گزارشات، از نگهداری این فعال مدنی آذربایجانی در حفاظت اطلاعات سپاه خبر می دهد. هنوز از محل نگهداری وی اطلاع دقیقی در دست نیست.
به رغم انتشار اخبار نگران کننده در خصوص این فعال آذربایجانی، مقامات قضایی تاکنون در ارتباط با محل نگهداری ،علت بازداشت و اتهامات وی اظهار نظری نکرده اند.
چهارشنبه ۱۳آذر۹۲ ، ماموران امنیتی با مراجعه به منزل شخصی رسول رضوی فعال ملی – مدنی آذربایجانی اقدام به بازداشت وی نمودند.
پیشتر روز ۱۳فرودین۸۹ رسول رضوی به دلیل شرکت در تجمع اعتراضی به خشک شدن دریاچه اورمیه به همراه بیش از ۱۰۰ تن از تجمع کنندگان در پل شهید کلانتری بازداشت شد.
پس از آن وی روز ۱۷مهر۹۰ به هنگام بازگشت از محل کار توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از تحمل ۱۶ روز بازداشت موقت به قید قرار وثیقه ۳۰ میلیون تومانی از زندان مرکزی تبریز آزاد گردید.
طبق اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هر گونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می شود.
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می گوید: هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه، ضد انسانی یا تحقیر آمیز قرار گیرد.
در ماده ۵۷۸ قانون مجازات اسلامی آمده است: هر یک از مستخدمین ومامورین قضائی یا غیر قضائی دولتی برای آنکه متهمی را مجبور به اقرار کند او را اذیت وآزار بدنی نماید علاوه بر قصاص یا پرداخت دیه حسب مورد به حبس ازشش ماه تا سه سال محکوم می گردد و چنانچه کسی دراین خصوص دستورداده باشد فقط دستور دهنده به مجازات حبس مذکور محکوم خواهد شد واگر متهم بواسطه اذیت و آزار فوت کند مباشر مجازات قاتل و آمر مجازات قتل را خواهد داشت.
ماده ۱۷۶ آیین نامه قانونی و مقررات اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور که در تاریخ ۷/۱/۱۳۷۲ به تصویب رئیس قوه قضائیه رسیده نیز در این زمینه میگوید: تندخوئی، دشنام، ادای الفاظ رکیک یا تنبیه بدنی زندانی و اعمال تنبیهات خشن و مشقت بار و موهن در زندانها بکلی ممنوع است.
اعتراف و اقرار ناشی از شکنجه از حیث شرعی فاقد ارزش و اعتبار است و قاضی نمی‌تواند بر آن أساس حکم کند. اقرار و اعتراف باید در زمینۀ عدم شکنجه و تعذیب باشد.
شکنجه بر اساس ماده یکم کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل متحد (۱۹۸۴) اینطور تعریف می‌شود: هر عملی که به واسطهٔ آن و تعمدا درد و رنجی شدید، خواه جسمی یا روحی، بر فرد اعمال شود، آن هم برای اهدافی چون کسب اطلاعات یا اعتراف گیری از او یا از یک شخص ثالث، یا با هدف تنبیه او به دلیل انجام عملی که او یا شخص ثالثی مرتکب شده، یا مظنون به ارتکاب آن است، یا با هدف ارعاب و واداشتن او یا شخص ثالث (به انجام کاری)، و بنابر دلایل تبعیض آمیز از هر نوع [شکنجه محسوب می‌شود]، به ویژه هنگامی که چنین درد و رنجی از سوی یک مقام یا فرد دیگری برخوردار از سمتی رسمی یا به تحریک یا رضایت یا قبول وی اعمال شده باشد. شکنجه شامل درد و رنجی که صرفا منبعث از احکام قانونی یا ذاتی این احکام و یا بخشی از آن‌ها باشد، نیست.
سابقه خبر در اویان نیوز:
