اویان نیوز: گزارش‌های غیرواقعی این‌گونه نشان داده که ساکنان مناطق پیرامونی پارس جنوبی در بهشت زندگی می‌کنند اما اگر چند لحظه‌ای در عسلویه باشیم خواهیم دید که فنس‌ها حایل بین بهشت و جهنمی هستند که افکار عمومی فقط بهشت آن را می‌بینند.
به گزارش اویان نیوز به نقل از ایلنا، شهرستان عسلویه در منتهی‌الیه جنوب استان بوشهر و ابتدای دو استان فارس و هرمزگان با ثروت‌های خدادادی اکنون نقش فراملی و بین‌المللی دارد. نگاهی به وضعیت فعلی این منطقه نشان می‌دهد که بی‌توجهی به آن به نقطه نهایی رسیده است. در اواخر دوره سازندگی و اوایل دولت اصلاحات طرح‌های پارس جنوبی در این منطقه کلنگ زده شد. کسانی از نقاط دور و نزدیک آمدند و زمین‌ها را نقشه‌برداری کردند تسطیح کردند، کوه‌ها را جابه‌جا کردند، خانه‌ها را ویران کردند، انگار هیچ بنی بشری نبود. تا هشت سال سیدمحمد خاتمی (که مردم این خطه بالای ۹۰ درصد به او رای داده بودند) در افتتاح فازهای ۴ و ۵ هیچ اشاره‌ای به مردم ساکن منطقه نداشت، بلکه براساس اطلاعات غلطی که به او داده بودند، گفت ما منطقه‌ای بیابان و بی‌آب و لم‌یزرع را به یک تمدن صنعتی تبدیل کردیم.
در دوران دولت مهرورزی و عدالت نیز مردم هشت‌سال دیگر بی‌توجهی و نداری دیدند. دهیاری‌ها و شهرداری‌های منطقه هیچ اعتباری دریافت نمی‌کردند.
متاسفانه درد بیشتر اینجاست که تاکنون صنعت نفت با قدرت رسانه‌ای بالا و برخی از مسئولان محلی با گزارش‌های غیرواقعی این‌گونه نشان دادند که مناطق پیرامونی پارس جنوبی توقع زیادی دارند و در بهشت زندگی می‌کنند. درحالی‌که اگر چند لحظه‌ای در عسلویه باشیم خواهیم دید که فنس‌ها حایل بین بهشت و جهنم هستند ولی افکار عمومی تنها از بهشت خبر دارند.
اما باید بدانیم که:
• کسی از عدم توجه جدی مدیران به اشتغال مردم بومی در صنعت نفت نمی‌گوید، در ابتدای سال جاری نیز با افزایش استان‌های همجوار به‌عنوان بومی در عسلویه در قالب شعاع صد کیلومتری عملا فرصتی شده برای تزریق نیروی انسانی استان‌های همجوار در پارس جنوبی و فراموش شدن جوانان بیکار بومی.
• ده فاز در حال بهره‌برداری پارس جنوبی بیش از ۴۰ درصد گاز ایران را تولید و پالایش می‌کنند اما همین فاز‌ها آلایندگی ۳۰۰ برابری استاندارد بر مردم منطقه تحمیل می‌کنند. تخریب پارک ملی دریایی نایبند هم بماند که هر سال در روز درختکاری چند اصله نهال به صورت نمایشی برای جبران خسارت‌های وارد شده به محیط زیست در آن می‌کارند.
• در بخش عسلویه بالغ بر ۳۸ هزار نفر مردم بومی و بیش از ۵۰ هزار نفر کارگر که در عسلویه ساکن و مشغول به‌کار هستند، اما عسلویه فقط یک درمانگاه دارد، آن هم در حد معالجه سرپایی.
• عسلویه و شهر نخل‌تقی در فاصله یک کیلومتری از تاسیسات نفت و گازی آن‌که مملو از بو و حضور گاز، این نعمت خداوند است، از نعمت آب آشامیدنی سالم محرومند. آیا وزارت نفت حاضر است هزینه‌های آبرسانی و رفع مشکل آب مردم عسلویه پرداخته و به آن رسیدگی کند؟ در عسلویه درجه حرارت در تابستان گاهی به بالای ۵۰ درجه می‌رسد، با این وجود مردم آب قابل شرب ندارند. سال‌هاست که مسئولان به مردم منطقه وعده می‌دهند که به زودی در لوله‌های آب شهر به جای آب شور، آب شیرین و قابل استفاده جریان خواهد یافت، اما تاکنون چنین اتفاقی رخ نداده است. کاش هزینه نفت و گاز و یک هزارم از هزینه چندین میلیاردی تبلیغات آن، صرف آبرسانی و خدمات به مردم محروم و مظلوم عسلویه می‌شد.
• باتوجه به این‌که زندگی مردم عسلویه بیشتر از راه صیادی است، اسکله صیادی عسلویه و نخل تقی با وجود مشکلات موجود، نیاز به ساماندهی دارد.
• نبود داروخانه شبانه‌روزی در کل شهرستان عسلویه
• فقدان کتابخانه مجهز، نبود امکانات بهداشتی و پزشکی، کمبود اماکن تفریحی و سیاحتی؛ وضعیت نامناسب مبلمان شهری
• نپرداختن عوارض آلایندگی به شهرستان عسلویه توسط شرکت‌های نفت و گاز و پتروشیمی
• نبود زیرساخت‌های مناسب ارتباطی و وضعیت ضعیف شبکه‌های تلفن همراه و اینترنت
• کمبود شدید فضای آموزشی و مدارس در روستا‌ها و شهرهای شهرستان عسلویه
• نبود مرکز فنی و حرفهای مجهز برای تربیت نیروهای فنی از جوانان شهرستان عسلویه علیرغم ذکر این موضوع در اهداف اساسنامه‌ای سازمان منطقه ویژه پارس
• اداراتی مانند بنیاد مسکن و ادارات ثبت اسناد و تامین اجتماعی یکی از بیشترین نیازهای مردم بوده که در عسلویه مستقر خواهند شد. ما در شهرستان خودمان احساس غریبی می‌کنیم.
• هنوز به مسائل بهداشتی توجهی نشده است. در اثبات این ادعا بیمارستان تامین اجتماعی را می‌توان مثال زد. قریب به یک دهه است که مردم به وعده‌های مسئولین دل‌خوش کرده‌اند. حرفهای خشک و خالی تحویل می‌دهند. درحالی‌که بیماری‌های حساسیتی، قلب و عروقی شایع‌ترین بیماری‌های منطقه است. مردم به علت زندگی کردن در محیطی که در سطح آن مواد گوگردی و شیمیایی پراکنده است بعداز مدتی به همه این بیماری‌ها دچار می‌شوند.
• درحالی‌که مردم عسلویه در بزرگ‌ترین منطقه تولید انرژی در جهان زندگی می‌کنند، در این منطقه لوله‌کشی گاز وجود ندارد و مردم باید هر چند وقت در انتظار ماشین‌های حمل کننده کپسول‌های گاز باشند. جالب است که از عسلویه به کشورهای دیگر گاز صادر می‌شود اما به مردم شهر نه.
• رواج ناهنجاری‌های اجتماعی و قتل، دزدی، فساد اخلاقی، اعتیاد و… که گزارش «تلفیقی و تکمیلی طرح مطالعات اجتماعی عسلویه» توسط کار‌شناسان انجمن جامعه‌شناسی ایران در ۳۰۰ صفحه به‌صورت علمی و مستند همه را ذکرکرده است.
یادداشت از: ناصر بوهندی(رئیس شورای چهارم دهستان نایبند- زبار)، شهرستان عسلویه
