اویان نیوز: نخستین زن دارنده مدال‌های طلا و نقره قایقرانی آذربایجان با اشاره به بی‌مهری‌های مسئولان گفت: زمانی که از مسابقات جهانی فرانسه برمی‌گشتم حتی بلیطی برای من تهیه نشده بود و من با هزینه شخصی خود بلیط برگشت را تهیه کردم.
به گزارش اویان نیوز به نقل از فارس، معصومه داناپور متولد سال ۱۳۷۱ در شهرستان تبریز، حدود ۶ سال است که ورزش قایقرانی را شروع کرده‌است. وی در همین مدت کوتاه طلا و نقره قهرمانی آسیا، هشتم قهرمانی جهان و دوم تورنمنت جهانی را در کارنامه خود دارد.
وی ابتدا والیبال بازی می‌کرد و کاپیتان تیم هم بود ولی چون علاقه زیادی به رشته‌های انفرادی و مخصوصا رشته‌های آبی داشت به قایقرانی روی آورد.
حالا خانم داناپور یکی از ورزشکاران استان آذربایجان شرقی در رشته قایقرانی است که انتظار می‌رود با ادامه دادن روند روبه رشد خود یکی از نمایندگان موفق استان در این رشته ورزشی باشد.
وی در گفت‌وگوی خود با فارس به ارزیابی آخرین شرایط خود پرداخته است.
روند آمادگی و وضعیت فعلی شما چه طور است؟
بعد از مسابقات کاپ ۴ فرانسه خوشبختانه توانسته‌ایم اردوهایمان را به صورت مدام برگزار کنیم و تمرینات‌مان را به طور منظم ادامه دهیم.
تمرینات سنگین و فشرده‌ای را پشت سر می‌گذاریم تا به کمک خدا در مسابقات زیر ۲۳ سال پرتغال، مسابقات قهرمانی جهان ایتالیا و مسابقات قهرمانی آسیا اندونزی حضور موفقی داشته باشیم.
قبلا زمان تمرین در تبریز و در استخر ائل گلی دچار مشکلاتی شده بودید و اجازه تمرین در این استخر به شما داده نشده بود، آیا این ممنوعیت هنوز وجود دارد؟
من الان نزدیک به ۳ ماه است که در استخر ائل‌گلی تبریز تمرین نکرده‌ام چرا که در این مدت اردوی تیم ملی به صورت مدام برگزار شده و در این اردوها شرکت کرده‌ام اما درباره وضعیت ائل‌گلی و این موضوع که اجازه تمرین در آنجا را دارم یا نه، باید عرض کنم تا آنجائیکه من اطلاع دارم رئیس هئیت قایقرانی آقای حسن علیزاده با هماهنگی آقای اسبقیان مدیرکل تربیت بدنی استان این مشکل را حل کرده‌اند.
من روز هفتم مرداد به تبریز باز خواهم گشت و بعد از آن باید ببینیم وضعیت چگونه است. فعلا به دلیل تمرینات پرفشار و مدامی که پشت سر می‌گذاریم تمام توجه ما به تیم ملی و تمرینات مان است.
به عنوان یک زن قایقران مدال‌آور از حمایت‌ها و پشتیبانی‌های مسئولان راضی هستید یا خیر؟
به عنوان نخستین بانوی آورنده مدال‌های طلا و نقره در شمال‌غرب کشور برای اولین بار در مسابقات جهانی مسکو رتبه هشتمی را کسب کرده و رکورد کشور را بهبود بخشیده‌ام، باید اعلام کنم که تا به امروز از حداقل حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها برخوردار بوده‌ام.
به همین دلیل از مسئولان خواهش می‌کنم که نگاه ویژه‌ای به ورزش بانوان داشته باشند و به این نکته توجه کنند که وقتی بانویی از ایران در مسابقات جهانی شرکت کرده، مدال کسب می‌کند و باعث بالا رفتن پرچم کشورمان در عرصه ملی می‌شود تا چه حد عامل افتخار است. .
انتظار شما از مسئولان چه بود و تا چه اندازه تحقق بخشیده شد؟
نه تنها من بلکه تمام ورزشکاران انتظار حمایت و پشتیبانی را از مسئولان دارند و هرگز انتظار خالی شدن پشتشان را از طرف مسئولین ندارند. به عنوان مثال من زمانی که از مسابقات جهانی فرانسه برمی‌گشتم حتی بلیطی برای من تهیه نشده بود و من با هزینه شخصی خود بلیط برگشت را تهیه کردم، این در حالی است که من از دو روز قبل اطلاع داده بودم که دو روز بعد زمان برگشتم است.
حتی زمانی هم که برگشتم هیچ‌گونه استقبالی از من صورت نگرفت البته باید به این نکته هم اشاره کنم که آقای علیزاده تمام تلاش خودشان را انجام می‌دهند اما تنها فعالیت ایشان به تنهایی به نتیجه نمی‌رسد و این فعالیت تمام مسئولان است که می‌تواند در نهایت نتیجه داشته باشد. تبریز شهر کوچکی نیست و من به عنوان تنها بانوی مدال‌آور این شهر انتظار حمایت دارم.
با توجه به اینکه گفتید بلیط برگشت از فرانسه را خودتان تهیه کرده‌اید این پرسش برای ما ایجاد شد که آیا شما همیشه چنین هزینه‌هایی را خودتان تقبل کرده‌اید؟
خیر، تنها در این دوره این کم لطفی شامل حال بنده شده، خوشبختانه قبلا شاهد چنین اتفاقاتی نبوده‌ایم و این اتفاق تنها در این دوره رخ داده و من هم به دلیل تعطیلی که در فرانسه بود به سختی توانستم بلیط تهیه کنم و به تهران بازگردم.
از آنجا هم با اتوبوس به تبریز برگشتم. ان‌شاءالله که از این به بعد حمایت‌های لازم صورت بگیرد، اینجا جا دارد از شهرداری تبریز تشکر کنم که تحت عنوان اسپانسر کمک‌های مالی به من انجام دادند.
همچنین آقای نجفی نیز چند قول داده‌اند که امیدوارم هرچه سریع‌تر این قول‌ها عملی شوند و حمایتی صورت گیرد تا بتوانیم در نهایت در مسابقات زیر ۲۳ سال پرتغال همچنین مسابقات قهرمانی جهان در ایتالیا نتایج موفقی کسب کنیم.
در رده ملی حمایت‌های انجام شده از بانوان ملی پوش چگونه است؟
در رده ملی تا اینجا بنده به عنوان یک زن قایقران از حمایت‌های انجام شده راضی هستم.
منظور من از حمایت تنها مسائل مالی نیست بلکه امکاناتی است که در اختیار ما گذاشته می‌شود تا به راحتی بتوانیم تمرین کنیم و این امکانات در اردوهای تیم ملی فراهم است.
در تبریز نیز تا آنجا که اطلاع دارم مشکلات حل شده و پس از برگشت به تبریز می‌توانم به راحتی تمریناتم را انجام بدهم.
اما درخواست دیگری که از مسئولان محترم دارم، بحث اسپانسرینگ است. خواهش می‌کنم که اسپانسری برای رشته ما اختصاص داده شود تا در درازمدت نیز دچار مشکل نشویم.
